«آناتومی فصل‌ها و آلبالو» یک داستان تکان‌دهنده‌است. حکایت عشق‌های زمینی، شکست، سرخورده‌گی‌هاست. روایت حیرت است و سؤال. محب در این داستان، هیبت انسان قربانی را با واژه هاشور می‌زند تا به نبردِ فراموشی برود. عشق، صورت‌های بی¬شمار دارد؛ چهره‌هایی زشت و کریه. تو گویی محب با هر قصّه بر آن است تا بگوید: دیگر این اندیشه در جوف تن فرونمی‌رود که عشق همانا دست مهربان و نفس گرم معشوق است. اگرچه عشق آب است و روان، امّا هرگز آرام و زلال نیست و نمی‌شود. بل جزر و مدّی دارد به نام سونامی.
«آناتومی فصل‌ها و آلبالو» داستان انسان آواره نیز هست. این آوارگی‌، متکی به جغرافیا و مکان نیست و جهانی‌ست. اینجا محب از چشم‌اندازی به دنیا می‌نگرد که عمر و زندگیِ آدمی‌ست. وی لگام واژه‌ها را محکم در دست می‌گیرد تا اسب خیال را بر دشتی بتازاند که بیش از آن‌چه موهوم باشد واقعی‌ست. بدین‌روی «آناتومی فصل‌ها و آلبالو» یک پشتوانه‌ی گرانبهاست در اختیار انسان فراموشکار.
رباب محب شاعر و نویسنده متولد 1332 ساکن استکهلم، نوشتن را از سنین نوباوگی شروع کرد. یازده مجموعه شعر و سه داستان ثمره‌ی این سال‌هاست.‌ محب علاوه بر شعر و داستان، تعدادی کتاب به زبان فارسی و از فارسی به سوئدی ترجمه کرده‌است.